گروه بین الملل، جان کری وزیر خارجه امریکا که روز 19 بهمن و تنها ساعاتی پس از انتشار بیانات رهبر معظم انقلاب که دام توافق دو مرحله‌ای را با تأکید بر ضرورت توافق بر کلیات و جزئیات در یک جلسه واحد برچیدند، به طور دستپاچه با بی‌بی‌سی گفت وگو و این طور بلوف زده بود که "در صورت عدم توافق سیاسی تا ماه مارس (فروردین)، تمدید مذاکرات فایده‌ای ندارد"، این بار نیز تهدید کرده که اگر هر چه ما می‌گوییم ایران نپذیرد، امریکا آماده خروج از مذاکرات است.

به گزارش سپیدار خبر، البته بلوف روز 19 بهمن کری درباره عدم تمدید مذاکرات، چند روز بعد توسط ماری هارف سخنگوی وزارت خارجه امریکا تصحیح شد و هارف در نشست خبری خود تأکید کرد که از نظر امریکا تاریخ پایان تمدید مذاکرات ماه ژوئن (تیر) است نه مارس (فروردین)
در عین حال که باید منتظر ماند و دید که این بار چه کسی مأمور جمع کردن بی  سر و صدا و آبرومند! بلوف وزیر خارجه امریکا می‌شود، نکته قابل توجه در اظهارات کری، استمرار لحن غیر منطقی مقامات امریکایی است؛ به نحوی که وزیر خارجه امریکا می‌گوید اگر تهران با مفادی که نشان دهد به دنبال تسلیحات هسته ای نیست – بخوانید مطالبات باج‌خواهانه و زیاده‌خواهانه امریکا- موافقت نکند، آمریکا آماده خروج از گفتگوهاست.

به گزارش آسوشیتدپرس، جان کری این سخنان را پس از اعلام حضور علی اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی ایران و ارنست مونیز وزیر انرژی آمریکا در مذاکرات مطرح کرد. صالحی و مونیز برای اولین بار به منظور کمک به حل اختلافات فنی موجود بر سر راه توافق هسته ای در مذاکرات حضور یافته اند.
در عین حال، کری افزود: حضور صالحی و مونیز در مذاکرات به هیچ وجه نشان دهنده این نیست که قرار است درباره چیزی تصمیم گیری شود. هنوز اختلافات قابل توجهی وجود دارد.

کری که امروز یکشنبه از لندن عازم ژنو می‌شود گفت: تردیدی نیست که اوباما جدی است. رئیس جمهور اگر احساس کند که این مذاکرات برای اتخاذ تصمیمات لازم به منظور اثبات صلح آمیز بودن برنامه هسته ای ایران سودمند نیست، کاملا آماده متوقف کردن گفتگوهاست.

اما واقعیت‌های صحنه نشان می‌دهد اظهارات کری چیزی بیش از یک بلوف نیست؛ چرا که رئیس‌جمهور امریکا برای حفظ حیثیت خود در دو سال آخر ریاست جمهوری و حفظ شانس دموکرات‌ها آن‌هم در حالی‌که کنگره را از دست رفته می‌بینند، نیاز اساسی به استمرار مذاکرات و پرهیز از هر گونه اعلام شکست در مذاکرات دارد. وعده‌های اوباما در سیاست خارجی خود در منطقه غرب آسیا در عراق، ایران و فلسطین ناکام مانده و این علاوه بر ضعف و انتقادات فراوان از عملکرد او در داخل امریکا است.

رهبر انقلاب اسلامی نیز در سخنان مهم روز 19 بهمن خود، اشاره گویایی به لحن غیر منطقی و باج‌خواهانه امریکا در مذاکرات داشتند و گفتند:
« یک نکته‌ی خوبی را رئیس‌جمهور محترم، چندی پیش در یک سخنرانی‌ای برزبان آوردند و آن اینکه مذاکره معنایش این است که دو طرف سعی کنند به نقطه‌ی مشترک برسند؛ خب این معنایش این است که یک‌طرف نخواهد همه‌ی آنچه را مورد علاقه‌ی او و مورد توقّع اواست تحقّق پیدا کند. آمریکایی‌ها این‌جورند. آمریکایی‌ها و چند کشور اروپایی - که مثل بچّه دنبال آمریکا در حرکتند و واقعا اشتباه هم دارند میکنند، دچار یک اشتباه راهبردی هستند این کشورهای اروپایی تابع آمریکا - با پرتوقّعیِ تمام، حرفشان این است که همان‌چه آنها میخواهند، با همان خصوصیات که آنها میخواهند بایستی تحقّق پیدا کند؛ خب این غلط است، این راه مذاکره نیست. طرف ایرانی، برخی از کارهایی که میتوانست او را به توافق نزدیک کند انجام داده است. کارهای متعدّدی را انجام داده: گسترش و توسعه‌ی ماشین‌های غنی‌سازی را متوقّف کرده، خب این را لازم دانستند که یک برهه‌ای متوقّف کنند؛ تولید اورانیوم بیست درصد را - که یک کار بسیار بزرگی است رسیدن به دانش و فنّاوری بیست درصد، کار بسیار بزرگی بود؛ این را کسانی که اهل فنّند میدانند که رسیدن از پنج درصد به بیست درصد، اهمّیتش خیلی بیشتر است از رسیدن از بیست درصد به بالا؛ این کار بزرگ را جوانان ما و فنّاوران متعهّد ما انجام دادند - متوقّف کردند، اقتضای مذاکره این بود که متوقّف بکنند؛ کارخانه‌ی اراک را که یکی از کارهای بسیار بزرگ و مهمّ فنّاوری و یک هنر بزرگ فنّاوری است، فعلا متوقّف کرده‌اند؛ فردو را که یکی از برترین ابتکارهایی است که نیروهای ما و عناصر داخلی ما آن را برای امنیت دستگاه‌های سانتریفیوژ ما توانستند تأمین بکنند و تضمین بکنند، فعلا متوقّف کرده‌اند. این همه کارهای بزرگ انجام داده‌اند، طرف ایرانی بنابراین منطقی عمل کرده است، طبق منطق مذاکره عمل کرده است؛ طرف مقابل زیاده‌خواهی میکند، پررویی میکند، باج‌خواهی میکند؛ خب مسئولین ما اگر چنانچه در این زمینه‌ها ایستادگی نشان بدهند، حق با آنها است، کسی نباید آنها را ملامت بکند، باید ایستادگی به خرج بدهند و دارند به خرج میدهند، ایستادگی به‌خرج میدهند. یعنی جمهوری اسلامی از آغاز و در مسائل گوناگون، با منطق حرکت کرد؛ ما در جنگ تحمیلی، منطق را مبنای کار خودمان قرار دادیم؛ در قبول قطعنامه، منطقی عمل کردیم؛ در قضایای گوناگونی که بعد از جنگ تا امروز وجود داشته است، همه جا بر اساس منطق و استدلال عمل کردیم؛ هیچ کجا جمهوری اسلامی بی‌منطقی نشان نداده است؛ در این قضیه هم با منطق دارد حرکت میکند. منتها طرف مقابل منطق سرش نمیشود؛ طرف مقابل هم به بی‌منطقیِ با تکیه‌ی بر زور - خود آنها هم میگویند که ما توانسته‌ایم ایران را وادار کنیم که دستگاه‌های هسته‌ای را گسترش ندهد، فلان چیز را متوقّف کند، فلان چیز را تعطیل کند؛ راست میگویند، این کارها را جمهوری اسلامی بر طبق منطق مذاکرات انجام داده است - اقرار میکند؛ منتها زیاده‌خواهی میکنند. خب، ملّت ایران زیر بار زیاده‌خواهی و زورگویی نخواهد رفت.»